Zodra ik over het topje van de duinen stap slaat de regen tegen mijn gezicht. IJskoud en hard. Ik ren uitwijkend voor de golven over het strand. Nergens andere mensen te zien. Niet zo gek eigenlijk met dit weer. Nog een klein stukje, bij de volgende strandtent de duinen over. Het laatste stuk door het losse zand is een beproeving. Maar achter de duinen is het windstil, weet ik. Ik loop terug naar het huis. "Hoe voel je je?" vraagt Jeroen. 'Alsof ik elke uitdaging aankan' antwoord ik.