8 lessen van ABN AMRO deel 3
Zodra ik over het topje van de duinen stap slaat de regen tegen mijn gezicht. IJskoud en keihard. Uitwijkend voor de golven ren ik over het strand. Nergens andere mensen te zien. Niet zo gek eigenlijk met regen en windkracht 6. Nog een klein stukje, bij de volgende strandtent de duinen over. Het laatste stuk ploeter ik door het losse zand. Gelukkig is het achter de duinen windstil. Ik loop terug naar het huis. "Hoe voel je je?" vraagt Jeroen. 'Alsof ik elke uitdaging aankan' antwoord ik.
De afgelopen weken nam ik je mee in de lessen die ik bij ABN AMRO leerde. Vandaag deel ik de laatste twee lessen.
Les 7: Met kleine stapjes bereik je je doel sneller
In de 8 jaar dat ik bij ABN AMRO werkte veranderde er veel. Intern kregen we te maken met de overname door het consortium die uiteindelijk het einde van Fortis betekende, de introductie van mobiel bankieren en de sluiting van vele kantoren. Extern veranderde er minstens net zoveel. Het vertrouwen in banken zakte historisch laag, het provisieverbod vereiste aanpassingen in het verdienmodel en bedrijven zoals Apple starten met financiële diensten. Dit zijn slechts een paar veranderingen van de afgelopen jaren.
“Anticiperen op het ondenkbare”
Ben je net klaar met het bijstellen van je plannen voor de ene verandering komt de volgende er alweer aan. Hoe ga je hiermee om? Ondanks het feit dat ik ten tijde van deze les al jaren bij ABN AMRO werkte heb ik me er nooit bij neer kunnen leggen dat we zo weinig wendbaar waren. In deze tijd waar verandering het enige constante is moet je plannen maken met een globaal einddoel en veel kleine stapjes om je doel te bereiken. Werken met scenarioplanning om te anticiperen op het ondenkbare. Maar vooral flexibel zijn, bereid zijn om je einddoel te verleggen naar een nieuwe plaats die beter bij de nieuwe omstandigheden past.
In 2013 kreeg ik de verantwoordelijkheid over mijn eerste eigen team. Uit deze periode kan ik zo nog 8 lessen opschrijven want ik leerde ontzettend veel. Terugkijkend was het een mooie leerschool. Vaak heb ik al snel een visie op waar ik naartoe wil. Dat heb ik ook met basketbal. Tijdens een wedstrijd heb ik de bal, ik zie een prachtige kans voor een teamgenoot en pass meteen de bal. O nee!! Mijn teamgenoot ziet de kans niet... Resultaat: balverlies. Had ik net iets meer signalen vooraf gegeven was het resultaat een score geweest. Zo ging het ook met mijn visie. Met behulp van Maud en Sylvia die continu kritische vragen bleven stellen nam ik heel langzaam het schetsen van de details en het uitgebreider meenemen van mijn team op in mijn repertoire.
Het begon me soms wel wat te frustreren dat we vanuit customer experience zo lang aan het zaaien waren voordat we konden oogsten. Maandenlang zetten we kleine stapjes in onze projecten. Net als je dacht we gaan ons einddoel nooit bereiken bleek er licht aan de horizon. Soms ook nog tamelijk ondankbaar omdat niemand meer wist wie het project lang geleden was gestart. Gelukkig ben ik het zelf niet vergeten en ben ik trots op wat Maud en Sylvia voor overwinningen boekten!
Les 8: Ook aan goede dingen komt een eind
In de zomer van 2014 twijfelde ik of ik wel bij ABN AMRO en vooral in de bancaire sector moest blijven. Ik besloot buiten de bank te gaan praten met mensen uit mijn netwerk. Er ging een wereld voor me open. Wat een leuke kansen en interessante uitdagingen waren er in andere sectoren te vinden... Ik besloot de tijd te nemen om de juiste plaats te vinden.
“Soms wat ongeduldig, wel erg duidelijk.”
Eind 2014 maakten Jeroen en ik een prachtige reis door Myanmar. Net 1 dag terug op kantoor stelt Bas de vraag "Wil jij het vertrek van Angelique als Hoofd Marktonderzoek opvangen?". Een team professionals die al zo lang samenwerken begeleiden naar een nieuwe situatie. Is dit mijn ambitie? Zonder erg lang na te denken zei ik ja, want iets nieuws dat ook nog eens uitdagend is daar ben ik altijd voor te porren. Een week later werkte ik in mijn nieuwe rol. Een uitdaging was het zeker. Ook al deed ik het maar 3 maanden, ik leerde veel over mezelf en mijn stijl van leidinggeven: soms wat ongeduldig, wel erg duidelijk.
In januari 2015 kreeg ik een aanbod van Energiedirect.nl om daar customer experience vorm te geven. Ik besloot ervoor te gaan. Belangrijkste redenen: nieuwe sector, mooie uitdaging om een nieuwe functie in te vullen, goed gevoel bij de mensen daar. Toch voelt het als een sprong in het diepe. Mijn vertrouwde werkomgeving na 8 jaar verlaten voor het onbekende.
“Een nieuwe werkgever is als het maken van een verre reis.”
Ik vergelijk een nieuwe werkgever met het maken van een verre reis. Ik kijk er weken naar uit, maar als het zo ver is vind ik het toch wel spannend. Zodra het vliegtuig landt gaat mijn hart sneller kloppen. Ik stap naar buiten. Voel de vochtige hitte van de tropen en ruik de geur van verbrande houtskool, specerijen en... vuilnisbelt. Het is druk en ongeorganiseerd. De borden zijn onleesbaar, maar het lukt me om de douane te vinden en ze laten me ook nog door. Vraagt die taxichauffeur echt 10 dollar om ons naar het guesthouse te brengen? De volgende dag zet ik de eerste stappen in het daglicht. Ik zie vriendelijke mensen en overal prachtige tempels, ruik heerlijk streetfood. Ik weet meteen: ik kan niet wachten om de avonturen van dit land te ontdekken!
Een van de avonturen van Myanmar: Bagan.
